Bijeenkomst 10 december 2019

Wanneer je helder bent, ontstaat er een intern weten van de stilte waarin je zelf niet meer als persoon aanwezig bent.Je hebt niet meer te maken met een persoon met ik-spanning. Die is verdwenen, terwijl er wel een non-dualiteit aanwezig blijft en die sfeer is niet verschillend van jezelf.

Dat is niet iets wat je door bepaalde methoden kunt bereiken. Dat kan niet, wanneer het gaat om het absolute.
Elk middel als weg is daarbij een hindernis. Wanneer het doel niet gedefinieerd kan worden omdat het leeg is, is er ook geen weg, Het enige is dat je alles laat ontspannen. Dan valt alles weg. Toch blijft er iets over. Dat is datgene waarin de vormen opkomen en weer verdwijnen. En je stelt nog vast: Dit ben ik zelf in de hoogste mate. Het is dus altijd aanwezig, je hoeft het niet ergens op te zoeken, het is steeds de grondslag van alles wat er is, ook  de grondslag van je eigen vormen.

Wanneer je terugkijkt, herken je dat Dit altijd al in je verlangen aanwezig was. Het verlangen uitte zich in allerlei vormen, in allerlei constructies. Maar, je ziet de betrekkelijkheid van al die vormen en de oorzaak van de onvervuldheid van je diepe verlangen: het vast blijven zitten aan de vormen die per definitie beperkt zijn, terwijl je verlangen onbeperkt was.
Elk beperkt verlangen heeft in zich het oneindige verlangen naar eenheid met alles en iedereen, naar het laten verdwijnen van alle scheidingen. Blijf daarbij intern helder, zodat je steeds precies ziet hoe het zit.

Teruggaande naar je Zelf, is er het intuïtieve weten dat Dat zich volledig zal manifesteren, wanneer je je in die bron laat ontspannen, je daarin laat zakken.
Die uiteindelijke Eenheid is er al lang en gaat vooraf aan alle vormen.