De meditatie is voorbereid door Frans Steenhout. De tekst die hij hiervoor gekozen heeft vind je hieronder.
Excerpt from: Consciousness and the Absolute – the final talks of Sri Nisargadatta Maharaj – Novembre 24, 1980
Q: Does Maharaj’s consciousness play, even though he is detached from it?
M: Consciousness is not private property, it is universal.
Q: Though we understand this, sometimes it seems confined to a body.
M: You are trying to understand with the intellect; just BE. When I tell you that you are that dynamic, manifest knowledge, you are everything. What else do you want?
Q: I am aware that I came here because Maharaj gives me the mirror, but this time he is showing me that I am my own mirror.
M: That is why you should not stay for long.
Q: After we leave here, what are we to do?
M: It is up to you. If you abide in consciousness everything will be happening spontaneously. If you are still at body-mind level, you will think that you are doing something. If you really abide in what I say, you become one with your Self.
Whatever is necessary for you will happen. Activities are bound to happen. Consciousness can never remain inactive, it will always be busy, that is its nature. When you come here, you have certain expectations, certain aspirations, but after listening to my talks you lose all that.
Q: Even when I have an intuitive understanding of this, what is this reluctance to give up all that I am not?
M: You have not stabilized firmly in that understanding. Your conviction should be such that no question at all should arise in future about that. For example, a person is dead and has been cremated, it is all over, is there any question about that? Like that, it will be all over.
Q: What effort do I need to make toward that?
M: Effortlessly, just be.
Uittreksel uit: Bewustzijn en het absolute – De laatste gesprekken met Nisargadatta Maharaj – 24 november 1980
V: Speelt het bewustzijn van Maharaj nog een rol, zelfs als hij ervan onthecht is?
M: Bewustzijn is geen privaat bezit, het is universeel.
V: Zelfs als we dit begrijpen lijkt het toch begrensd, gevat in een lichaam.
M: Je brobeert intellectueel te verstaan, WEES gewoon! Als ik je vertel dat je dynamisch, bloot
Bewustzijn bent, ben je alles, wat wil je nog meer?
V: Ik besef hier te zijn omdat M mij de Spiegel voorhoudt, maar nu toont hij mij dat ik mijn eigen spiegel ben.
M: Daarom moet je hier niet te lang blijven.
V:Wanneer we weg zijn van hier, wat moeten we uitrichten?
M: Dat hangt van jezelf af, indien je bewust blijft gebeurt alles spontaan, ben je beperkt tot lichaam-geest-niveau, zul je denken dat je zelf wat uitricht. Als je werkelijk blijft in wat ik hier zeg, wordt je een met je Zelf. Wat nodig is voor je zal gebeuren. Activiteiten gebeuren. Bewustzijn kan niet inactief blijven,, is altijd bezig, dat is zijn natuur. Als je hier aankomt heb je bepaalde verwachtingen, ambities, maar na het beluisteren van mijn woorden is dit verdwenen.
V: Zelfs als ik een intuitief verstaan heb van dat alles, vanwaar die weerstand om op te geven wat ik niet ben?
M: Uw “verstaan” is niet stabiel geworteld, uw zijn moet niet toelaten dat er later nog een vraag opwelt hierover. Bijvoorbeeld: iemand is dood en verast, het is voorbij, resten er nog vragen daarover?
Indien niet, dan pas is het echt voorbij.
V: Welke inspanning moet ik doen in die richting?
M: Moeiteloos, wees gewoon.
